Czasami, w związku z pracami budowlanymi, złym przepływem powietrza, powodzią lub zalaniem; w ścianach budynku gromadzi się woda, która może uszkodzić całą konstrukcje. Pozbycie się jej jest zadaniem priorytetowym. Najskuteczniejszym sposobem rozwiązania tego problemu jest osuszenie.

W przypadku szkód spowodowanych przez wodę ogólną zasadą jest zastosowanie osuszania tak szybko, jak to możliwe, ale ponieważ charakter i zakres spowodowanych szkód nie jest jednakowy, konieczne jest dokonanie oceny właściwego podejścia w zależności od sytuacji.

Równie ważnym parametrem jest to, ile czasu miała woda, aby przedostać się do konstrukcji budynku, wyposażenia itp. Ważne jest również, aby wymiana powietrza była jak najmniejsza, aby uniknąć przedostawania się wilgotnego powietrza do pomieszczenia. Dokładne obliczenie czasu wymaganego do prawidłowego osuszenia jest prawie niemożliwe.

W przypadku osuszania nowo budowanego budynku należy również utrzymywać niską wymianę powietrza, ale najważniejszym parametrem do rozważenia jest potencjalna zawartość wody w różnych zastosowanych już materiałach. Konstruktorzy często muszą dotrzymać danych terminu, więc mają ograniczoną ilość czasu na wykonanie pracy.

Osuszanie budynków

Wiele lat temu prace budowlane przy przeciętnym budynku trwały średnio kilka lat, więc materiały budowlane były zwykle suszone przez naturalną wentylację do czasu ukończenia budynku. Jednak dziś, prace budowlane są bardzo wydajne i znacznie szybsze. Oznacza to, że osuszanie jest zalecane wymagane, aby usunąć nadmiar wody z różnych materiałów, zanim budynek będzie można użytkować.

Planując osuszenie budynkutrzeba określić, ile wody należy usunąć i ile czasu możemy na to przeznaczyćTo może być trudne zadanie. Czasami można oszacować ilość wody w materiałach budowlanych za pomocą obliczeń. Należy pamiętać, że w odniesieniu do osuszania nowo wybudowanego budynku wszystko sprowadza się do konkretnych materiałów budowlanych użytych do wykonania ścian, podłóg i dachów. Zawartość wody w różnych materiałach budowlanych różni się tak bardzo, że proste, praktyczne obliczenia są w zasadzie niewykonalne.

Wytyczne dotyczące procesu suszenia

Do osuszania budynków zwykle korzysta się z nagrzewnic przystawianych do ścian, które zwiększając temperaturę pozbawiają materiały wilgoci. Osuszanie budynków jest procesem ciągłym. Stopniowo obniża się wilgotność względna, co pozwala na dalsze odparowywanie zawilgoconych materiałów. Wielkość parowania zależy od temperatury w pomieszczeniu, materiałów i wilgotności powietrza.

Jedną z zalet suszenia kondensacyjnego jest stabilna i delikatna metoda tego procesu. Jeśli czas nie jest kluczowym czynnikiem, optymalny proces osuszania uzyskuje się utrzymując temperaturę w wysokości tylko 20°C . W ten sposób utrzymujemy idealną równowagę między suchym powietrzem w budynku a wilgotnymi materiałami budowlanymi, unikając wysuszenia powierzchni i kawitacji (gwałtowna przemiana ze stany ciekłego na gazowy), a także uszkodzenia wstępnie wysuszonych materiałów, takich jak parkiety.

Trzeba zwróć uwagę, że proces suszenia jest najszybszy na początku, ponieważ zawartość wody jest wtedy największa. Wraz ze spadkiem poziomu zawilgocenia spada również ogólna wydajność osuszania.

Osuszanie budynków
Osuszanie budynków

W razie potrzeby zawsze istnieje wyjście w postaci zwiększenia temperatury osuszania, ale trzeba pamiętać że wymuszanie suszenia może być szkodliwe. Stwarza ryzyko wysychania powierzchni i kawitacji, która tylko wysusza powierzchnie, pozostawiając dużo wilgoci wewnątrz ściany. Wydłuża to okres schnięcia, ponieważ wilgoć nie będzie łatwo wnikać w suchą powierzchnię. Gwałtowne osuszanie wiąże się również z ryzykiem pojawienia się pęknięć na powierzchniach ścian, sufitów i podłóg.

Ważne jest, aby pomieszczenie / budynek były jak najbardziej szczelne. Trzeba upewnić się również, że budynek jest dobrze chroniony przed deszczem i śniegiem. Podczas malowania wewnątrz budynku trzeba pamiętać o wietrzeniu, ale i również o odpowiednim uszczelnieniu budynku, gdy stoi pusty i nieużytkowany. Warto mieć na uwadze, aby przez otwarte okna wstępnie wysuszone materiały nie wchłaniały wody.

Jeśli wymiana powietrza w pomieszczeniu nie jest kontrolowana, wahania temperatury otoczenia i wilgotności utrudniają kontrolę procesu suszenia. Zimą; mroźne powietrze zewnętrzne zwykle zawiera minimalną ilość wody, a wilgotność prawdopodobnie nie wzrośnie znacznie, nawet przy znacznej zmianie powietrza. Zużycie energii jednak wzrośnie drastycznie, ponieważ konieczne będzie podgrzanie zimnego powietrza wlotowego. Jesienią i wiosną zawartość wody w powietrzy może być dość wysoka i możliwe, że spowoduje to potrzebę usunięcia jeszcze większej ilości wody, jeśli nie zostanie odpowiednio uszczelniony.

W większości przypadków wilgoć koncentruje się w piwnicach oraz w miejscach, gdzie woda była wykorzystywana do prac budowlanych, takich jak malowanie lub zrobienie wylewki. Należy ustawić osuszacze tam, gdzie przynoszą najwięcej korzyści.

Metoda usuwania wilgoci techniką iniekcji krystalicznej

Przy osuszaniu nie zawsze musimy korzystać z kosztownych energetycznie nagrzewnic. Nowatorska metoda iniekcji krystalicznej opracowana i wynaleziona w Polsce, skutecznie radzi sobie z nadmierną wilgocią w budynkach. Przedmiotem tej metody jest usuwanie wilgoci, polegające na wtryskiwaniu szeregowo mieszaniny wodnej do otworów wywierconych w ścianie danego budynku. Do tego celu używa się mieszanki cementu portlandzkiego i specjalnie opracowanych aktywatorów nieorganicznych i organicznych z dodatkiem środka kontrolującego niekorzystne efekty konwekcyjne w kapilarach cieczy, co wpływa na pożądany proces samoorganizacji kryształów. Składniki tej mieszanki po rozproszeniu wewnątrz wypełnionych wodą ze ściany muru, tworzą poziomą lub pionową izolację przed wilgocią w wyniku specyficznej krystalizacji niektórych nierozpuszczalnych w wodzie związków, uszczelniając w ten sposób mikro-przestrzenie w obszarze otworów wtryskowych. Dodatkowo w celu przyspieszenia procesu do mieszanki dodawany jest środek powierzchniowo czynny, który korzystnie obniża lepkość, zwiększając szybkość rozprzestrzenienia się substancji, co skutkuje pożądanym zwiększeniem promienia penetracji środka, który stanowią barierę przed zawilgoceniem ścian.